Naturalne odkwaszanie organizmu żurawiną • Prozdrowotne właściwości żurawiny

Coraz chętniej korzystamy z medycyny niekonwencjonalnej, sądząc iż spożywanie różnego rodzaju owoców i warzyw skutecznie ochroni nasz organizm przed chorobami. Już sam „ojciec medycyny” – Hipokrates zauważył, iż działanie pokarmu można porównać z działaniem lekarstw. Może nie bez znaczenia jest fakt, że żurawina po łacinie oznacza szczepionkę? ⁽¹⁾

Prozdrowotne właściwości żurawiny

Pierwsze wzmianki o naukowym wykorzystaniu żurawiny sięgają XVII wieku. Już wtedy była wykorzystywana do leczenia ran jak również zakażenia krwi. Pomiędzy XVII a XIX wiekiem była stosowana w leczeniu chorób krwi, żołądka oraz wątroby.

Owoce żurawiny zawierają witaminę A, C oraz E, składniki mineralne takie jak potas, sód czy selen oraz luteinę i β-karoten. Co ciekawe w składzie możemy również znaleźć kwercetynę – jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy w grupie polifenoli, który wychwytuje reaktywne formy tlenu ⁽⁶⁾.

Sok z żurawiny

W dietetyce sok z żurawiny jest głównie zalecany pacjentom, którzy cierpią na dolegliwości związane z układem moczowym. Udowodniono bowiem, iż żurawina hamuje lub osłabia zdolność bakterii Gran-ujemnych do przyczepiania się do powierzchni błony śluzowej dróg moczowych. Biorąc pod uwagę, iż najczęstszym patogenem wywołującym infekcje pęcherza i dróg moczowych jest Escherichia coli (gram ujemna pałeczka), zastosowanie terapii żurawiną wydaje się uzasadnione. Z kolei dzięki obecności kwasu salicylowego, żurawina ma działanie przeciwzapalne ⁽²⁾. Zauważono również, iż sok podwyższa pH moczu, co powoduje lepsze wydalanie kryształków kwasu moczowego przez nerki, w przeciwnym wypadku ich wydalanie jest utrudnione.

Dolegliwości związane z drogami moczowymi charakteryzują się częstymi nawrotami. Według Avron i wsp. stosowanie 300 ml soku z żurawiny dziennie zmniejsza nawroty choroby nawet o 42%. Z kolei systematyczne jej przyjmowanie obniża konieczność stosowania antybiotyków ⁽⁵⁾. W książce „Przewodnik po świecie suplementów” autor podaje, iż według przeglądu badań klinicznych dotyczących soku i suplementów żurawiny, jej działanie nie różni się znaczenie od wpływu antybiotyków. Dodatkowo nie niesie ze sobą ryzyka wykształcenia odporności jak w przypadku ich stosowania ⁽³⁾. W przypadku pacjentów odwodnionych oraz z zaburzeniem czynności nerek ciągłe podawanie antybiotyków może wywołać przewlekłe nudności, wymioty czy biegunki, które z kolei mogą pogłębić odwodnienie ⁽⁷⁾.

Do tej pory nie zaobserwowano działań ubocznych stosowania żurawiny oraz jej przetworów, dlatego też można stwierdzić, iż jej zażywania cechuje się wysokim poziomem bezpieczeństwa ⁽⁵⁾. Należy natomiast zachować ostrożność w przypadku pacjentów z kamieniami nerkowymi, ponieważ w soku stwierdza się obecność częstego składnika kamieni, a mianowicie szczawianów ⁽⁷⁾. Kwas szczawiowy wiąże ze sobą wapń powodując złogi jak również zaburza bilans wapnia w organizmie.

W swojej praktyce bardzo często korzystamy z właściwości soku z żurawiny i chętnie przepisujemy go pacjentom, skarżącym się na dolegliwości układu moczowego. Pacjenci zauważają poprawę swojego samopoczucia dzięki stosowaniu zbilansowanej diety jak również spożywaniu soku z żurawiny.

Dla optymalnego wykorzystania właściwości żurawiny zalecamy stosować 2 łyżki soku rozcieńczonego w szklance wody i wypitego rano na czczo.

Bibliografia

1. Gryszczyńska, A. (2010, 11). Żurawina amerykańska (Vaccinium macrocarpon) –  lek na problemy urologiczne. Przegląd urologiczny, strony 31-40.
2. Hołderna-Kędzia, E. (2006). Charakterystyka botaniczna, skład chemiczny i właściwości biologiczne owoców żurawiny amerykańskiej. Postępy Fitoterapii, strony 41-46.
3. Moyad, M. i Lee, J. (2016). Przewodnik po świecie suplementów. (str. 342). Galaktyka.
4. Karmańska, A., Czerniak, K. i Karwowski, B. (2016). Ocena wiedzy wybranej grupy osób na temat suplementów diety zawierających żurawinę. Bromatologia i chemia toksykologiczna, strony 501-505.
5. Stobnicka, A. i Gniewosz, M. (2010, 3). Możliwości wykorzystania właściwości żurawiny ( Oxycoccus) we współczesnej medycynie. Postępy Fitoterapii, strony 170-175.
6. Teleszko, M. (2011). Żurawina wielkoowocowa – możliwości wykorzystania do produkcji biożywności. Żywność Nauka Technologia Jakość, strony 132-141.
7. Żylicz, Z. i Krajnik, M. (2002). Sok z żurawin w zapobieganiu i leczeniu zakażenia dróg moczowych u chorych terminalnych. Czy mamy wystarczające dowody aby wierzyć w jego skuteczność? Polska Medycyna Paliatywna, strony 85-88.